Naam: Theo’s Hondenuitlaatservice
Plaats: Schipperskerk
Eigenaar: Theo Coenen
Bestaat sinds: 2010
Personeel: 1

Honden liegen tenminste niet. Aan het woord is Theo Coenen van Theo’s Hondenuitlaatservice in Schipperskerk in Dagblad de Limburger van zaterdag 31 juli. Hij verwijst naar zijn werkverleden bij de luchtmacht. De collegialiteit liet daar nogal te wensen over en dat ging de dierenvriend uit Schipperskerk niet in de koude kleren zitten. Daar kwam nog eens bij dat hij acht jaar lang met een dubbele hernia rondliep.

Bij Defensie, waar hij honden opleidde, vertrok hij en vorig jaar kwam in het ziekenhuis van Genk een eind aan de jarenlange fysieke kwelling.

Coenen leefde helemaal op en kreeg prompt zin om weer aan het werk te gaan. Zijn eerste plan was een pension. Maar hoezeer zoon Ivo (16) zich daar ook op verheugde, dat plan bleek iets te grootschalig van opzet. De banken durven niet dus besloot hij maar een soort mobiel pension op poten te zetten.

De dieren blijven thuis en worden daar door hem verzorgd en uitgelaten. In zijn eigen woning trippelt Kuifje over het parket. De kleine Jack Russell is de enig overgebleven hond in Huize Coenen. Ze hebben nog een aantal herders gehad. Kuifje was voor de kinderen, maar ook bij haar kwam het er altijd op neer dat pa haar moest verzorgen.

Kuifje wordt pas echt fanatiek als ze een riempje ziet. Het is uitlaattijd. Coenen loopt richting zijn favoriete gebied. Als hij met honden wandelt, probeert hij altijd een plek te vinden waar de dieren mogen loslopen. Als ze het aankunnen tenminste. Wat is er nu lekkerder dan ravotten met elkaar? Aangelijnd lukt dat niet.

Bij Kuifje hoef ik dat overigens niet te proberen. Waarschijnlijk is er in het verleden iets met haar gebeurd. De eerste keer dat ik haar uitliet, kwam ze terug met bebloede pootjes. Was nooit eerder buiten geweest.

Als het heet is, zoekt Coenen liever de beschutting van het bos op. De meeste honden hebben daar ook last van. Hij probeert ook altijd even naar het water te lopen. Wanneer het regent, hoeft dat niet. Dan worden de honden vanzelf nat. Maar ze gaan wel. Weer of geen weer, de honden hebben hun vrijheid nodig. Als ze doorweekt thuiskomen, droogt hij ze af met een handdoek.

Het mag dan allemaal niet meer zo spannend zijn als in zijn tijd bij de luchtmacht, toch heeft Coenen het nodige opgestoken in die periode. Tijdens het verzorgen van de honden komt het goed van pas. Ik herken gedrag en kan zo anticiperen. Hoe ik dat doe, is afhankelijk van de situatie. Als er twee ruziemakers in een groep van maximaal zes honden zitten, splits ik de roedel op. In het uiterste geval weiger ik een hond, maar dan moet er wel heel veel gebeuren.

Behalve het uitlaten en verzorgen van honden, rijdt Theo Coenen ook de dierentaxi. Het is lastig om met huisdieren te reizen in het openbaar vervoer. Een taxichauffeur stofzuigt niet graag na een rit. Toch moet er soms een bezoek worden gebracht aan de dierenarts. Daarom heeft hij een stel transportkooien in zijn bestelbus. Als ze wagenziek zijn, hoeft hij er maar even met de tuinslang doorheen. Zo kan elk beest zonder problemen op welke bestemming dan ook komen.